تجربه های گذشته در خصوص پیشنهاد افزایش تولید نفت از سوی اعضای اوپک نشان می دهد که اولا هیچگاه همه اعضای اوپک به میزان سهمیه های تعیین شده خود پایبند نبوده اند و همواره اعضا از سهمیه خود تخطی کرده اند. در همین حال با توجه به تکرار تجربیات سهم گیری عربستان از بازار نفت و البته میزان توان تولیدی این کشور بعید نیست که این تولیدکننده نفت اوپک با وجود عدم اجماع اعضا به افزایش تولید نفت اقدام کرده و ممکن است طبق توافق با روسیه، این کشور را نیز با خود همراه کند: اقدامی که می تواند بازار قیمتی نفت را متاثر کرده و به بازگشت قیمت نفت به دامنه 60 تا 70 دلاری بینجامد. در همین حال نمی توان از تاثیر گذاری نقش عربستان در اوپک و بازار جهانی نفت به سادگی گذشت و با وجود اینکه اوپک در سنوات گذشته به جهت اجرا از قدرت کمتری برخوردار بوده اما هر نوع شکاف در میان اعضای اوپک به ضرر کشورهای صادرکننده نفت است. به اعتقادمن در چرایی اینکه روسیه یار عربستان شده و پشت ایران را خالی کرده است نیز باید به این موضوع توجه کنیم که روسیه ما را شریک استراتژیک خود نمی داند وترجیح می دهد که با کارت ایران بازی کند و از طریق لابی با رژیم صهیونیستی مشکلات خود را با جامعه اروپا حل کند، لذا در جریان سوریه خواستار خروج ایران از سوریه است و ترجیح می دهد مذاکرات آشتی سوریه را به جای آستانه در ژنو و با حضور اروپایی ها دنبال کند: در عین حال بازار عربستان از نظر نیروگاه اتمی وسلاح می تواند برای روسیه بسیار جذاب باشد و به اندازه کافی کشش همکاری با روسیه را ایجاد می کند. شاید یکی از اقداماتی که باید در حال حاضر از سوی ایران در مواجهه با این اقدامات صورت گیرد حفظ برجام و نزدیکی با اروپا و چین، مذاکره برای صدور گاز به اروپا هم از دیگر اقداماتی است که می تواند در بازدارندگی روس ها موثر باشد.