شاید سخن گفتن از نبود عدالت در آزادی بیان و نبود توازن منصفانه در موقعیت هایی که گروه های سیاسی مختلف برای ابراز عقاید و آرایشان در اختیار دارند بیش از اندازه تکراری شده باشد. اما موضوع اینجاست که همه این سخن گفتن ها که شاید عمری به اندازه دو دهه داشته باشند هنوز نتوانسته اند تاثیر خاصی برای ایجاد عدالت در آزادی بیان داشته باشند. به طور مشهودی هنوز برخی گروه های سیاسی و گرایش های فکری امکانات به مراتب بیشتری برای بیان اعتقادات و تبلیغ نظرات و موضع گیری در قبال موقعیت های مختلف دارند. همین دیروز در مجلس نصرالله پژمانفر، نماینده عضو جبهه پایداری لب به انتقاد گشود که منتقدان FATF امکان اظهارنظر ندارند. آیا واقعا آن طور که می گوید جناح سیاسی متبوعش اینگونه دچار تحدید آزادی بیان شده یا خیر؟