زندگی انسان ها بیرون از میدان های بازی و کنشگری شکل نگرفته است، هر چند ممکن است آنها واقعا یک بازیکن یا کنشگر نباشند. بازی زندگی، شاید شباهت هایی به فوتبال هم داشته باشد، اما به نظر می رسد بازی فوتبال، بیش از اینکه قواعد زندگی را اجرا کند، به آن رنگ و بوی آرامش و راحتی می دهد.

بازی فوتبال، علی الخصوص تماشای آن، می تواند برای از بین بردن تکانه ها و کاهش هیجان ها کمک کند. از این رو به دنیا آمدن در جهانی که در آن فوتبال وجود دارد، تفاوتی با دنیای پیش از فوتبال خواهد داشت. همه چیز، حتی دعوا و قهر، دارای معنایی در زندگی آدمی است و نمی توان به صرف درست یا غلط بودن، در خصوص آن قضاوت کرد. باید دید جای خالی فوتبال را در زندگی عادی چه چیزی می گیرد؟ با رواج فوتبال، می توان دنیایی را تصور کرد که به سبب تخلیه آلام روحی و ذهنی، زمان های زیادی برای آرامش و راحتی پیدا می شود. عقلانیت مربوط به فوتبال، تفریحات تند و هیجانی، اگرچه عقلانیتی در پی تولید صنعتی و معاملات سودآور نیست، اما می تواند عقلی در پی کسب آرامش باشد. کار، تضادهای صنفی و تعامل های روزمره، می تواند حجمی از عصبانیت و سرخوردگی را در ما ایجاد کند، اما ورزش های مهیج و شادی آور، می تواند ما را از این شرایط آزاد کند. عقلانیت کنشگرانی که به فوتبال نگاه می کنند یا بازی می کنند، در سازمان های اقتصادی و صنعتی، با تخلیه تکانه های آنها می تواند روند عادی خود را پیگیرد و به این صورت زندگی در جهان اجتماعی ای که توام با میدان های فوتبال شکل گرفته باشد، می تواند با پیش از آن تفاوتی اساسی داشته باشد. البته مشروط به اینکه خود این تکانه ها از فوتبال به دنیای زندگی سرایت نکند.