آرشیو چهار‌شنبه ۲۰ تیر ۱۳۹۷، شماره ۵۱۴۹
فرهنگ: صنایع فرهنگی
۱۰

مکث

صنعت اسباب بازی نداریم

ما صنعت اسباب بازی نداریم و نمی توانیم اسباب بازی های پیچیده ای تولید کنیم. بخشی از تولید داخلی ما را کپی اسباب بازی های خارجی تشکیل می دهد که تازه اگر این کپی استاندار باشد، خوب است.

به هر حال، ما در تمام این سال ها رشته ای با عنوان طراحی اسباب بازی در دانشگاه ها نداشته و یک طراح تربیت نکرده ایم چون صنعت اسباب بازی نداشته ایم. امروز خانواده، مربیان و متولیان فرهنگی نسبت به اسباب بازی حساس شده اند و این نشان دهنده آن است که اسباب بازی بی تاثیر نیست و اروپایی ها نمی آیند اسباب بازی ای تولید کنند که معرف فرهنگ ما باشد بنابراین ما باید به ساخت محصولاتی هماهنگ با فرهنگ خود بپردازیم. در این چند سال اخیر، اسباب بازی های ایرانی - اسلامی ساخته شده اما میزانش در حد قابل قبولی نبوده و این وظیفه متولیان فرهنگی است که با حمایت های خود تولیدکنندگان را به ساخت محصولاتی اینچنینی تشویق کنند.

محمدحسین فرجو

دبیر پیشین شورای نظارت بر اسباب بازی

عزم ملی نداریم

در ایران به مبحث ایده پردازی در اسباب بازی بیشتر پرداخته شده است. در نهادهای دانشجویی و در دانشگاه ها این کار در حال انجام است اما اشکال این جاست که سازمان یافته و هدفمند نیست. یعنی ارتباط موثری بین طراح و ایده پرداز و تولیدکننده و سرمایه گذار وجود ندارد.

کسی که می خواهد سرمایه گذاری کند لزومی نمی بیند خودش را درگیر این مساله کند که ایده جدیدی را که کلی معمای فنی و اشکالات فراوانی داشته باشد و همچنین ریسک سرمایه گذاری هم دارد تولید کند و برایشان آسان ترین کار سرمایه گذاری بر نمونه خارجی است که قبلا توزیع شده و برد اقتصادی خوبی هم داشته است. مشکل این جاست که نمی توانیم ارتباطی بین طراح و تولیدکننده و سرمایه گذار داشته باشیم. شورای نظارت بر اسباب بازی و دبیرخانه آن مسئول هستند و باید برای این کار برنامه ریزی را انجام دهند. خیلی از نهادها در حوزه اسباب بازی دخیل هستند. از طرفی عزم ملی را که لازم است وزارت صنایع و بقیه نهادها به سمت تولید داخلی بروند، شاهد نبوده ایم و خیلی از نهادهای درگیر شانه خالی می کنند یا خودشان را درگیر نمی کنند. از طرفی بخش خصوصی در حال تلاش است ولی خیلی وقت ها بخش دولتی مسیر حرکت بخش خصوصی را کند می کند.

امیرحسن سلام زاده

سرپرست پیشین مرکز سرگرمی های کانون