آرشیو پنجشنبه ۲۱ تیر ۱۳۹۷، شماره ۵۱۵۰
صفحه آخر
۲۰
زیتون سرخ

قسمت بیست و دوم: مهاجرت

سید مجتبی مومنی

وقتی در قسمت های مختلف شهر حلب قدم می زنی خانه های خالی و تخریب شده زیادی را می بینی. شهری که حدود سه میلیون نفر جمعیت داشته این روزها خیلی خلوت و کم فروغ است.

مردم سعی می کنند شرایط را برای خودشان عادی کنند و روزها به فعالیت های عادی شان می پردازند.

اما واقعیت این است که خانه های خالی و تخریب شده شهر حکایت دیگری دارند.

تقریبا هیچ آمار دقیقی از تعداد ساکنان شهر وجود ندارد؛ برخی می گویند 30 درصد برخی کمتر یا بیشتر اما مونا [منا] مترجم انگلیسی زبان من می گوید؛ فکر می کنم بیشتر از 50 درصد از ساکنان شهر آن را ترک کرده اند.

او می گوید تقریبا همه دوستانش و بخشی از اقوامش هم از حلب رفته اند. مونا در دانشگاه حلب زبان انگلیسی خوانده و در سال 2014 فارغ التحصیل شده. برای صحبت کردن با سوری ها و حتی مصاحبه ها از او کمک می گرفتم. من به انگلیسی سوالات را به او می گفتم و او به عربی ترجمه می کرد.

او می گوید بیشتر ساکنان حلب به ترکیه رفته اند. بخشی از آنها هم به اردن مهاجرت کرده اند. مونا می گوید بعد از نزدیکی یا دوری مسافت پارامتر حضور اقوام در کشور مقصد، عنصر تعیین کننده هدف مهاجرت برای حلبی هاست. آنهایی که در خارج از سوریه نزدیکانی داشته اند؛ قطعا به آن شهر رفته اند. او می گوید، درصد کمی از آنهایی که وضعیت مالی خوبی نداشتند بعد از صلح به حلب بازگشته اند. مونا در تمام دوران حصر حلب در شهر بوده است، خانه شان دوبار مورد اصابت خمپاره قرار گرفته ولی آنها شهر را ترک نکرده اند. او اطلاعات دقیق تر و بهتری از راهنمای ما داشت؛ او می گوید هیچ وقت صددر صد حلب در اختیار اشغالگران نبوده است و چیزی نزدیک به 30 درصد از شهر همیشه در اختیار نیروهای ایرانی و ارتش سوریه بوده است.