محمود غفاری از جمله فیلمسازانی است که همواره دغدغه های اجتماعی داشته و این را در آثار کوتاه و مستندی که تا پیش از این انجام داده، به خوبی شاهد هستیم. او در اولین فیلم بلند خود «شماره 17 سهیلا» سراغ موضوعی شجاعانه رفته که امروزه در سیاهه مشکلات مورد توجه سینمای ایران گم است. او در این داستان زندگی دختری چهل ساله را روایت می کند که از اضافه وزن مفرط رنج می برد و بتازگی متوجه شده اگر هرچه زودتر بچه دار نشود، دیگر نمی تواند تجربه مادر بودن را کسب کند. این فیلم به رغم تمام نقایصی که دارد به لحاظ کشیدن آژیر خطری موثر، شایسته قدردانی است و ضمن این که مساله تاخیر در ازدواج و