آرشیو یکشنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۷، شماره ۴۱۳۴
صفحه آخر
۱۶
دروازه سرخ

حس خوب کمک کردن

سهیل سراییان

امروز آخرین روز جام جهانی است. روزی که فستیوال زیبای فوتبال در روسیه به پایان می رسد. همه در انتظار بازی زیبای فینال هستند. ابراهیم وادی از باکو به مسکو آمده و در ایستگاه های قطار به عنوان داوطلب فعالیت می کند. ابراهیم که اهل آذربایجان است خیلی از ایران می داند و تا امروز چندین بار هم به ایران سفر کرده است. او ابتدا برای فرودگاه کار می کرده و حالا هفته آخر جام جهانی به عنوان راهنما فعالیت می کند. از او درباره حضور در روسیه پرسیدم.

چرا برای جام جهانی به روسیه آمدی؟

«من از 2 سال پیش در امتحانات مختلف فیفا و شهرداری روسیه شرکت کردم. قصد داشتم که به عنوان راهنما در فرودگاه ها و ایستگاه های قطار به توریست ها کمک کنم. البته که دوست داشتم بدانم حس و حال جام جهانی چگونه است.

یکی از اتفاقات جالبی که برایت افتاد را تعریف کن؟

«واقعا می توانم بگویم که هرروز یک اتفاق مهم برای ما می افتد. مثلا همین دو روز پیش خانمی از کره جنوبی زمانی که به فرودگاه رسیده بود، کیف مدارکش را گم کرده بود، ما نمی دانستیم چه کاری باید بکنیم، اما بالاخره من کیفش را نزدیک یکی از محل های بازرسی پیدا کردم. حس عجیب و خوبی دارد وقتی کسی را اینگونه نجات می دهی.

چه کاری دقیقا برای روز آخر انجام می دهی؟

من وظیفه دارم تا در بعضی از ایستگاه های قطار بین شهری باشم و مسافرانی که از شهرهای دیگر می آیند را راهنمایی کنم و اگر سوالی داشته باشند به آنها کمک کنم. مسافران خارجی زیادی هم به مسکو خواهند آمد که اکثرا با قطار از اروپا می آیند. براساس آمار فیفا بیش از 3 میلیون توریست در این یک ماه به مسکو سفر کرده اند. من حتما بعد از بازی ها چند روز بیشتر خواهم ماند تا بیشتر لذت ببرم. روسیه و به خصوص مسکو و سنت پترزبورگ زیبا و جذاب هستند. من به فرهنگ و ادبیات علاقه دارم و روسیه پر از موزه و گالری است.

ابراهیم می خواهد آن چند روزی که بیشتر در مسکو می ماند را با یکی از اقوامش بگذراند و به اطراف مسکو برود. لابه لای حرف هایش می گفت: «هیچ وقت باورم نمی شود با این کیفیت بالا یک ماه جام جهانی را در مسکو حضور داشتم.»