ما صددرصد مخالف هستیم با بابای سوفیا و با کسانی که به لیست امید مجلس انتقاد دارند که هیچ کاری نکردند. خوشبختانه خدا را صدهزارمرتبه شاکر هستیم که رئیس فراکسیون دیروز با ایسنا مصاحبه کرده و گفته: «هر تصمیمی در فراکسیون امید گرفتیم پیروز شدیم».

بعد از این اظهارنظر جنجالی، بابای سوفیا و مردم از ما خواستند این جمله را موبشکافانیم و بگوییم تصمیمات فراکسیون امید چه بود که پیروز شد؟ و با این کار ثابت کنیم چرا و چطوری فراکسیون امید ترکانده است.

تصمیم 1: همه اعضای فراکسیون امید تصمیم گرفتند در مجلس قبل از هر کسی به باقی نمایندگان سلام کنند و لبخند بزنند. این طوری فراکسیون امید در طول 40 سال آینده به صورت زیرپوستی و نامحسوس در ناخودآگاه محافظه کاران تاثیر می گذارند و 40 سال بعد می توانند از مرحله لبخند به مرحله چشمک وارد شوند که کار محافظه کاران ساخته شود.

تصمیم 2: فراکسیون امید تصمیم گرفت از آنجا که شاعر گفته؛ «سکوت سرشار از ناگفته هاست» در بزنگاه ها و بحران های کشور و در مجلس ایران با سکوت شدیدترین حرف ها را بزند تا حساب کار دست همه بیاید.

تصمیم 3: اعضای فراکسیون امید تصمیم گرفتند برای اینکه کسی روی فراکسیون امید حساس نشود، اینها بروند با فراکسیون های لاریجانی ببندند.

تصمیم 4: فراکسیون امید هر روز نیم ساعت در اتاق رئیس و پشت درهای بسته تجمع کرده و با خواندن سرود دسته جمعی «سکوتم از رضایت نیست دلم اهل شکایت نیست» پیام خود را برسانند.

تصمیم 5: از آنجا که شمس لنگرودی در شعر زیبایی گفته:

«دست های تو /تصمیمم بود/ باید می گرفتم و دور می شدم...»،

فراکسیون امید مجلس هم دست های همدیگر را که تصمیمشان بود گرفتند و دور شدند، به زیبایی و کرشمه.

سوفیا... عشقم... من هم هر روز تصمیم می گیرم هیچ کاری نکنم و تا الان در همه تصمیم هایی که گرفته ام پیروز شده ام.

عاشق تصمیم گیرنده پیروز تو؛ میدون دوم