یکی از کلیشه های رایج جهان فوتبال، به ویژه در کشورهای جهان سوم، رسیدن جوانی فقیر و بدبخت به قله شهرت و ثروت از طریق درخشش در بازی فوتبال است. البته این کلیشه واقعیت دارد. وقتی پله و مارادونا چنین مسیری را طی کرده اند، پس پربیراه نیست که بخواهیم فوتبال را پل خوشبختی و ثروت و شهرت و هزارویک برخورداری اخلاقی و غیراخلاقی دیگر قلمداد کنیم. اما همه بزرگان فوتبال هم در دوران کودکی و نوجوانی فقیر و بیچاره نبوده اند. میشل پلاتینی و لیونل مسی و روبرتو باجو دیوید بکام و بسیاری دیگر، سطح زندگی خانواده شان به لحاظ مالی، متوسط یا بالاتر از متوسط بوده است. پس چرا ما با کلیشه ستاره برآمده از فقر و نکبت بیشتر