هوپ هیکس همچنین مطلب مهمی هم از مجله نیویورکر برای رئیس جمهوری آورده بود. این مجله مقاله ای به قلم سه نفر – ایوان اوسموز، دیوید رمنیک و جاشوآ یافا – چاپ کرده بود و در آن حالت های تهاجمی روسیه را به شروع جنگ سرد جدیدی نسبت داده بود. ایوان اوسموز، سردبیر نیویورکر دیدگاهی مطلق گرا را از زمان انتخاب شدن ترامپ در پیش گرفته بود و معتقد بود انتخاب ترامپ نرم های دموکراتیک را به خطر انداخته است.

این مقاله 13هزار و 500 کلمه ای – که با مهارت، خویشتنداری ژئوپلتیک روسیه، جاه طلبی پوتین، استعدادهای سایبری کشور، استبداد رو به رشد ترامپ و سوء ظن جامعه اطلاعاتی امریکا به پوتین و روسیه را به هم مرتبط کرده بود – داستان جدیدی را با انسجام و فاجعه آمیزی داستان جنگ سرد قدیم تدوین کرد. تنها تفاوت در این بود که در داستان جدید نتیجه نهایی همان دونالد ترامپ بود – او بمب هسته ای بود. یکی از منابعی که در این مقاله مکرر از او نقل قول شده بود بن رودس، معاون اوباما بود که به اعتقاد گروه ترامپ اگر یکی از طراحان تلاش مستمر دولت اوباما برای مرتبط نشان دادن ترامپ و گروهش با پوتین و روسیه نبود، از افشاگران اصلی محسوب می شد. بسیاری در کاخ سفید معتقد بودند رودس همان دولت پنهان واقعی است. همچنین براین باور بودند که هر زمان یک افشاگری از قول «مقامات سابق و جاری» بیان می شود، رودس همان مقام سابق بود که با مقامات جاری در تماس نزدیک بود.

در حالی که این مقاله تا اندازه زیادی فقط تکرار وحشتناک ترس و وحشت از پوتین و ترامپ بود، در پرانتزی در اواخر مقاله – کاملا در زمان به فراموشی سپردن مساله افشاگری – جارد کوشنر را به کیسلیاک، سفیر روسیه در ملاقاتی در برج ترامپ با مایکل فلین در ماه دسامبر ربط می داد.

هیکس از این نکته گذشت؛ اما بعدها بنن این نکته را برای رئیس جمهوری برجسته کرد. سه نفر در دولت ترامپ – مشاور امنیت ملی، دادستان کل فعلی و داماد و مشاور ارشد رئیس جمهوری – اکنون مستقیما به این دیپلمات روسی مرتبط شده بودند. از نظر کوشنر و همسرش، این حرف دیگر بی غرضانه نبود: آنها با احساس تهدیدی رو به رشد، به بنن مشکوک بودند که اطلاعات در مورد ملاقات کوشنر با کیسلیاک را لو داده است.