در چند متری ارس و دقیقا مقابل جزیره «ستوان کثیری» ایستاده ام؛ جزیره ای که از سال 1334 به این نام مشهور است ولی شاید کمتر کسی از آن شنیده باشد، حتی مرزبانان جلفا که همان نزدیکی و در همسایگی رودخانه ارس خدمت می کنند. وقتی برای یافتن این جزیره به جلفا و از آنجا به جاده کلیسای سنت استپانوس رفتم از هر مرزبانی که پرسیدم جزیره ستوان کثیری کجاست، جز سکوت پاسخ دیگری نشنیدم. کسی نمی دانست ستوان کثیری کیست و جزیره اش کجاست. برخی هم تصور می کردند سرکارشان گذاشته ام و برای هرکدام که ماجرای این افسر تبریزی را تعریف کردم، طوری گوش داد که گویی برایش افسانه ای سراسر خیال می بافم.