شگفتا در عالمی که الله جمیل و یحب الجمال:

عجیبا در تکه ای از زمین که تاریخ آن به زیباسرایان و نغزنویسانی چون فردوسی و حافظ و سعدی و مولانا و بیدل و بیهقی و طبری و بسیاری دیگر می بالد و می نازد:

حیرتا در فرهنگی که رزم و بزم و عزا و کار و ایمان و دینش در هرگوشه با نغمه های دل انگیز موسیقایی آمیخته است:

دریغا در زمانه ای که زمختی و زبری و ناسوری زندگی روزمره مقراضی است نابه کار، به کار خراشیدن روح:

تندخویی و سخت گیری به هنر که جلوه زیباشناس روح آدمی است چنین سکه رایج میان اهل قدرتی شده است که چشم و گوش شان به شنیدن زیبایی عادت ندارد، از عشق بویی نشنیده اند. جهان عرصه زیبایی