شانه یخ زده یا التهاب کپسول شانه، حالتی است که درآن شما سفتی و درد در مفصل شانه را حس می کنید. علائم معمولا به صورت تدریجی ایجاد می شود، اما چه کسانی در معرض خطراین بیماری هستند؟

ریسک ایجاد شانه یخ زده در مواردی که شما در مرحله بهبود از یک وضعیت طبی یا عمل جراحی هستید که نمی توانید بازویتان را حرکت بدهید، مثل بعد از سکته مغزی یا جراحی برداشتن سینه وجود دارد.

درمان شانه یخ زده شامل حرکات ورزشی مفصل شانه و گاهی تزریق داروهای بی حس کننده و کورتون به داخل کپسول مفصلی است که برای درصد کمی از بیماران، جراحی آرتروسکوپی شانه لازم می شود.

مرحله یخ زدگی که هرگونه حرکتی در مفصل دردناک را شامل می شود.

مرحله انجماد که دردها کمتر شده، اما حرکات مفصل محدود شده است.

مرحله ذوب شدن که حرکات شانه بهتر می شود. تاندون ها، لیگامان ها و استخوان هایی که مفصل شانه را می سازند در داخل یک کپسول از بافت هم بند قرار دارند.

شانه یخ زده وقتی است که کپسول ضخیم و سفت شده و سبب محدودیت حرکات آن می شود. علت دقیق این که چرا این حالت در بعضی افراد ایجاد می شود را نمی دانیم، اما در افرادی که مبتلا به دیابت هستند یا اخیرا برای مدت طولانی شانه بی حرکت داشته اند، مثلا بعد از اعمال جراحی یا شکستگی بازو بیشتر محتمل است. در خانم ها و در سن بالای 40 سال نیز بیشتر دیده می شود.

در اغلب موارد درمان شامل کنترل درد شانه و حفظ حرکات مفصل تا جای ممکن می شود. داروهای ضد درد مثل آسپیرین و بروفن می تواند درد راکاهش دهد.

فیزیوتراپیست نیز می تواند ورزش های مناسب برای حفظ حرکات شانه به بیمار آموزش دهد، اما نکته مهم، انجام درست این حرکات است. در اغلب موارد، شانه یخ زده درعرض 12 تا 18 ماه بهتر می شود. در صورتی که علائم ادامه یابد، پزشک ممکن است تزریقات کورتون داخل مفصل شانه را برای کاهش درد و بهبود حرکات مفصل توصیه کند. از بلوک عصبی مفصل شانه نیز جهت کمک به کاهش درد بیمار برای انجام حرکات مفصلی و فیزیوتراپی می توان استفاده کرد. بندرت جراحی آرتروسکوپی شانه برای از بین بردن بافت اسکار و چسبندگی ها انجام می شود.