انسولین به صورت آمپول و برای تزریق ساخته شده است. ماهیت بیوشیمیایی این دارو به نحوی است که اجازه جذب به صورت خوراکی را نمی دهد. علت این است که هورمون انسولین از پروتئین ساخته شده است و مولکول بسیار بزرگی است.

بنابراین به محض خورده شدن در معده و روده هضم می شود و شکل و خاصیت خود را از دست می دهد. البته پیشرفت روزافزون علم داروشناسی این امیدواری را که در آینده داروهای خوراکی با خاصیت شبیه انسولین تولید شوند، زنده نگه داشته است. نوعی انسولین به صورت اسپری که در بینی اثر می کند نیز تولید شده است ولی عوارض زیادی که این دارو در سال های اول استفاده ایجاد کرد، باعث شد در حال حاضر استفاده از آن محدود شود.