نقدینگی به بیش از 1500 هزار میلیارد تومان رسیده که بررسی ها نشان می دهد خلق این نقدینگی توسط شبکه بانکی صورت گرفته است. بانک ها از طریق خلق پول، تسهیلات ارائه می کنند و درنهایت نقدینگی ایجاد خواهد شد. اگر بانک ها تسهیلات ارائه نکنند و وارد حوزه خریدوفروش نشوند خلق پول صورت نمی گیرد اما بانک ها در این بخش فعالیت زیادی داشتند. در شرایطی که نقدینگی افزایش می یابد سرعت چرخش پول بالا می رود و درنهایت موجب تورم خواهد شد.

برخی مردم شرایط اقتصادی فعلی را با زمان سال 91 مقایسه می کنند اما تفاوت زیادی وجود دارد که باید به آن توجه کرد. در سال 91 زمانی که تحریم های شورای امنیت برای ایران اعمال شد پیش از وقوع تحریم، نقدینگی توسط سپرده های بانکی جمع آوری و این موضوع باعث شد تقاضای پول در جامعه افزایش یابد. به این معنا که مردم ترجیح می دادند پول را در شبکه بانکی نگه دارند اما در شرایط فعلی مردم تمایل دارند به جای نگهداری پول، کالاهای مختلف خریداری کنند و این موضوع باعث می شود تا سرعت چرخش پول به طور فزاینده ای بالا برود. از سال گذشته اعتماد مردم به شرایط اقتصادی دولت خصوصا در بخش سپرده های بانکی کاهش یافته و اکنون ترجیح می دهند به جای نگهداشتن پول نقد به بازارهای طلا، سکه و ارز ورود کنند تا ارزش پولشان کم نشود.نقدینگی موجود در جامعه در شرایطی افزایش یافته که نرخ سرمایه گذاری در طول سال های گذشته همواره منفی بوده و این موضوع باعث شده تا بازارهای دلالی جاذبه لازم برای نقدینگی را داشته باشند. البته روند رشد نقدینگی نشان می دهد سیر خطی را طی می کند و افزایش هرسال به یک درصد خاص بسنده کرده اما موضوعی که اکنون حائز اهمیت است نرخ سرمایه گذاری داخلی است که نسبت به سال های گذشته منفی است.

برخی کارشناسان معتقدند که باید نقدینگی به سمت بازارهای تولیدی هدایت شود اما باید توجه داشت که اگر از میزان کل نقدینگی تنها 02/0درصد را به بخش تولید هدایت کنیم متوجه خواهیم شد اکنون تولید ما چنین ظرفیتی را در اختیار ندارد که بتواند بازده مناسبی داشته باشد و ثانیا بخش دلالی در کوتاه مدت سود زیادی نصیب سرمایه دار می کند که می توان با اعمال مالیات های مختلف از این کار جلوگیری کرد.

*اقتصاددان