می گویند این هم یکی از رسوم تازه قشر مرفه است، همان ها که آخر لاکچری بازی هستند، همان ها که در زندگی شان سه کلمه، حرف اول و آخر را می زند: لوکس، اشرافی و تجملاتی و هر چیز در مثلثی که این سه کلمه ساخته اند قرار بگیرد، خواسته یا ناخواسته به زندگی شان راه پیدا می کند، حتی اگر نه مورد نیازشان باشد و نه ضرورت داشته باشد. حالا مدتی است این رسم و بدعت تازه قشر مرفه جامعه، توجه بقیه گروه های جامعه را هم به خودش جلب کرده است، شهروندانی که هنوز چشم شان به برگزاری مراسم ختم و ترحیم آنچنانی عادت نکرده و با بهت و حیرت، بیرون مساجد معروف یا سالن های ترحیم بزرگ، به جمعیت عزاداری نگاه می کنند که کمترین شباهتی به تصویر ذهنی آنها از افراد عزادار ندارد.