ماده موجود در کهکشان راه شیری، حدود صدمیلیاردبرابر مواد تشکیل دهنده خورشید است. این ساختار بزرگ کیهانی از اجزای مختلفی مانند ستارگان، سیارات و گاز های میان ستاره ای تشکیل شده و به اصطلاح به آنها سحابی می گویند. شاید بتوان بزرگ ترین ساختار های درون کهکشان را گاز ها و غبار های میان ستاره ای دانست که به دلیل تنوع مولکول های تشکیل دهنده ساختار شان و همچنین فاصله بسیار میان اتم ها، آنها را ابر های مولکولی نیز می نامند. این توده های بزرگ که جرمشان گاه تا یک میلیون برابر جرم خورشید نیز می رسد و جزء زیباترین اجزای کهکشان در نظر گرفته می شوند، بسیار متعدد و متنوع هستند، اما دانشمندان با مطالعه این ساختار های بزرگ گازی به نشانه های جذابی از عناصر سازنده حیات دست یافته اند که مهم ترین و شاید بنیادی ترین نشانه ها از وجود زندگی در کیهان است.