«مادر می گوید برای مان ماشین بگیرند. می گوید باید هر چه سریع تر برگردیم خانه. صدایش تکانم می دهد. محیط اطراف را احساس می کنم. می خواهم جلوش را بگیرم اما زبانم بند آمده و اختیار تنم با من نیست. خاله می گوید برای ناهار برویم خانه پاپا. می گوید کل فامیل جمع اند.

مادر نمی خواهد به آن خانه برود، آن هم حالا که خانم کوچک و پاپا رفته اند. می گوید تحمل آن همه خاطره را ندارد. می گوید تا همین جا برایش کافی است. هرچه اصرار می کنند نمی توانند مادر را به ماندن راضی کنند. منصور می رود که برای مان ماشین بگیرد.