کارنامه دختر عموت رو دیدی؟ این همه امکانات داری بازهم نمی تونی مثل پسردایی رضا باشی؟ مگه تو چی کم از پسرعموت داری که او همیشه زبانزد فامیله و تو همیشه یه قدم عقب تر؟

اینها جملاتی هستند که بسیاری از والدین با به زبان آوردن آنها سعی می کنند حس رقابت و تلاش برای کسب موفقیت را در فرزندشان زنده کنند. خیلی ها گمان می کنند اندکی حسادت نسبت به دیگران می تواند انگیزه خوبی برای تلاش بیشتر فرزندانشان و طی کردن پله های موفقیت با سرعت بیشتری باشد.

اما همین جملاتی که محکم تر از پتک بر سر کودکان فرود می آید و همین اندک حسادت می تواند همچون آتش زیر خاکستر در آینده ای نه چندان دور و در دوران بزرگسالی فرد را از مسیر رشد و ترقی منحرف کرده و به بیراهه بکشاند. چشم و هم چشمی هایی که امروزه آرامش را از بسیاری از ما گرفته است و احساس رضایت از زندگی را به حداقل ممکن رسانده است؛ همگی ریشه در تربیت دوران کودکی افراد دارد.

پدیده چشم و هم چشمی مخصوص به قشر خاصی نیست، زن و مرد هم نمی شناسد. کوچک و بزرگ، پیر و جوان فرقی نمی کند کوچک ترین غفلت کافی است تا همه در باتلاق این ناهنجاری گرفتار شوند و همواره خود را با دیگران مقایسه کنند و از آن بدتر اینکه این افراد ناخواسته چشم و هم چشمی را در خود تقویت می کنند.

از دست دادن آرامش، کم رنگ شدن احساس رضایت در زندگی، گرفتاری در دام افسردگی، ایجاد شکاف در روابط اجتماعی و خانوادگی، از دست دادن اعتماد به نفس و رقابت های ناسالم مالی همگی از عواقب چشم و هم چشمی هایی است که در زندگی افراد ریشه دوانده است.

متخصصان معتقدند برای رهایی از این پدیده ناهنجار باید در گام نخست از بیان جملاتی که حس حسادت و مقایسه را در کودکان ایجاد می کند یا آنها را تحقیر می کند، پرهیز کرد. بررسی عواملی که باعث ایجاد چشم و هم چشمی می شود و همچنین ترسیم اهداف و موفقیت های شخصی با توجه به توانمندی های خود و تلاش برای رسیدن به آنها گام های موثر دیگری است که در دوران بزرگسالی هم شما را در رهایی از دام چشم و هم چشمی یاری می کند.