قانون، قانون است. ناظری و شجریان باشی یا چاوشی و دیگری، فرقی ندارد... باید از قانون تبعیت کنی. اگر آلبومت به دفتر موسیقی برود و به هر دلیلی مجوز نگیرد، باید به نظر مرجع تصمیم گیرنده اعتماد کنی و بپذیری که هر چیزی قانونی دارد و اگر مملکت قوانینی دارد که به نفع شخص تو هم نیست، باز بهتر از بی قانونی است، چون همه زیر چتر همین قانون زندگی می کنیم.

حالا در این شرایط خواننده ای که بارها در همین صفحه درباره توانایی و هوش او نوشته ایم و تحسین اش کرده ایم، این روزها جنجال ها به پا کرده است. ارشاد گفته اشعارش مجوز نمی گیرد و او خنجر را از رو بسته و تهدید کرده.

حتی از گوشه و کنار هم شنیده شده که اگر فلانی مجوز نگیرد، چنین می شود و چنان می شود. از ایران می رود، آلبومش را غیرقانونی در فضای مجازی منتشر می کند و... هر چند ما قبل از تاریخی که برای انتشار آلبوم اعلام شده بود، اعلام کرده بودیم محسن چاوشی این کار را انجام نمی دهد و قانون را زیر پا نمی گذارد، اما همین که این خبرها از طرف او یا اطرافیانش منتشر شود، معنی خوبی ندارد و آدم را می ترساند که نکند این خواننده معقول و منطقی که همیشه منتظر آثارش بوده ایم، قرار است تبدیل شود به بچه لوس موسیقی کشور! که هر وقت قانون باب میلش نبود نسبت به آن واکنش نشان دهد و... ما که دوست نداریم این را باور کنیم و خیلی زود فکرش را هم از سرمان پاک کردیم!

هرچه باشد محسن چاوشی همان خواننده و آهنگساز خوبی است که با کارهایش خاطره داریم و رفتارها واستراتژی های تبلیغاتی و هنر او همواره مورد تحسین همه بوده است.