سید ابوالحسن تهامی نژاد را همه می شناسند. آن هم با صدایش. دوبله را با فیلم رومئو و ژولیت (1936) آغاز کرد. دوبلور پیشکسوتی که حالا قرار است در آستانه روز سینما برایش بزرگداشت بگیرند. آن هم به همت خانه سینما برای سال های حضور و فعالیت این پیشکسوت درعرصه دوبله و سینما. او دوبلوری است که توانست به خاطر داشتن صدای خاص و استعداد بسیارش در این هنر تنها بعد از سه سال کار کردن مدیریت دوبلاژ را برعهده بگیرد، تهامی نژاد می گوید: «دوبله برای سینمای ایران گویش سینمایی به وجود آورده و باعث شده که فیلم ها بخوبی فهمیده و درک شوند و اگر این رشته بخواهد پیشرفت کند باید فیلم های خارجی در سینماها به نمایش دربیاید.» او که فعالیت هنری خود را از تئاتر آغاز کرده است، معتقد است برای کسی که روی صحنه بوده و هنرپیشگی کرده، تبدیل شدن به یک دوبلور موفق آن هم در جوانی کار سختی نبوده و فقط باید تکنیک به جای صحبت کردن روی تصویر را یاد بگیرد. ابوالحسن تهامی نژاد که سال هاست پشت میکروفون استودیوهای مختلفی بوده و به جای چهره های شاخصی در سینمای دنیا صحبت کرده است، معتقد است جای فیلم دوبله شده در سینما است نه در نمایش خانگی یا فضای مجازی و تا زمانی که این امکان به وجود نیاید، هنر دوبله نمی تواند پیشرفت کند و خودش را نشان دهد زیرا فقط عده محدودی آن را می بینند و اگر در سینما باشد این امکان به وجود می آید که بشود روی آن بحث کرد، خوبی و بدی های آن را برشمرد و مانند یک پدیده هنری درباره جنبه های مختلف آن صحبت کرد. تهامی نژاد به جای هنرپیشه های مطرحی در سینمای جهان صحبت کرده است.