آرشیو شنبه ۲۷ امرداد ۱۳۹۷، شماره ۴۱۶۳
صفحه آخر
۱۶
زیر ذره بین

یاد انتظامی با ما می ماند

دکتر اسماعیل کهرم

کیست که فیلم گاو را فراموش کند؟ کیست که آن بازی درخشان را ببیند و تحت تاثیر آن قرار نگیرد؟

بزرگانی که ما را تنها می گذارند و می روند، پایان یک خط مهم و شایسته هستند. درست مثل اینکه جاده ای به یک باره تمام شود، این جاده می توانست دور کره زمین بگردد و مردم و به ویژه جوانان را به مقصد برساند. اما به یک باره در جنگلی محو شود: من مرگ افرادی از جنس عزت الله انتظامی را به این شکل می بینم. او علاوه بر یک بازیگر توانا در زندگی شخصی خود پاکدست و باوجدان بود.

ما تا مدتی از این بازیگر بزرگ یاد می کنیم و فیلم هایش به فروش می رود، اما حقیقت این است که عزت الله انتظامی از میان ما رفت. من فیلمی از او دیدم که درباره علی حاتمی سخن می گفت. انتظامی در این فیلم با احساس فراوان و با چشمان اشکبار درباره مرگ حاتمی صحبت می کرد. این فیلم بازی انتظامی نبود بلکه نشان می داد دل او از فقدان رفیقش آتش گرفته است. الان نوبت به انتظامی رسیده است و با کمال تاسف ما شاهد از میان رفتن یک شاهراه هستیم.

با این حال انتظامی تنها با از میان رفتن از دل ما محو می شود، تا زمانی که سینماگران جوان و کارگردانان مهم سینما به یادآنها هستند، فراموش نمی شوند. من امیدوارم جوانانی که می خواهند راه هنرپیشگی بروند از این اساتید بیاموزند.

بازیگری کار ساده ای نیست، من در فیلم «به رنگ ارغوان» حاتمی کیا نقش ایفا کرده ام و می دانم که جلوی دوربین ایستادن کار بسیار مشکلی است و به قول سعدی سهل ممتنع است.

من برای روح انتظامی آرامش می خواهم و از سینماگران، تحلیل کارهای این بازیگر بزرگ را انتظار دارم.