یکی از نشانه های پر رنگ تفاخر نسل های گذشته نسبت به امروزی ها کیفیت محصولات فرهنگی شان است. همیشه یکی از مثال های این تفاخر نسبت تئاترهای خوب و کتاب های خوشخوان و موسیقی های فاخر در گذشته و مقایسه اش با این روزهاست که البته پربیراه هم نیست.یک نگاه کلی نه به گذشته های خیلی دور که به همین 40- 30 سال گذشته تا به حال نشان می دهد بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر کیفیت خوراک فرهنگی در ایران به طور محسوسی کاهش داشته است. سوزن به خود این ماجرا مجموعه های تلویزیونی است که در دهه 60 و 70 حتی منجر به پیدایش اصطلاحی در ادبیات رسانه ای شد، آن قدر که وقتی سریال موفقی - که نمونه های بسیاری دارد از رعنا و هزاردستان