محمود حجتی را بدون تردید می توان از کم حرف ترین وزرای پرکار دولت های یازدهم و دوازدهم به شمار آورد. وزیری که در خشک ترین سال های کشورمان دست به کار افزایش بهره وری از ظرفیت های بخش آسیب دیده کشاورزی شد. در این سال ها کاهش روز افزون منابع آب و تنش فزاینده خشکسالی اما شرایطی را فراهم نمود که بخش کشاورزی در نگاه تحلیلگران شتابزده به جای توجه و حمایت بیشتر اتفاقا در مقام متهم اصلی بحران آب شناخته شده و در کوتاه ترین استدلالات، توقف فعالیت های این بخش را خواستار شوند. اما نکته جالب و برجسته در مواضع رسانه ای کم شمار حجتی تاکنون این بوده که مشکلات را به گردن خشکسالی نینداخته و بارها آن را با متانتی مثال زدنی فرصتی مغتنم برای افزایش قابلیت های این بخش مورد تاکید قرار داده است.