برای رسیدن به شناخت باید با گفتن «نمی دانم» و «نمی شناسم» به موضوع نزدیک شد؛ اما با خود را همه چیزدان تصورکردن، دیگر چیزی برای شناختن نمی ماند. ما با مشکلات بسیاری دست به گریبان هستیم؛ از مسائل سیاسی گرفته تا اقتصادی و زیست محیطی. مشکلات ما نیز وابسته است به نداشتن شک و نپرسیدن سوال، خود را همه چیزدان تصور کردن و دست زدن به کارهایی که عواقب وحشتناک در پی دارد. کارهایی مثل احداث سد گتوند. می گویند «اینجا معدن نمک است»، می گوییم «باشد، با خاک رس نمک ها را می پوشانیم»! و وقتی سد آبگیری می شود، دیری نمی پاید که تمام خاک رس شسته می شود و چیزی که می ماند، آب است و سنگ نمک و بعد مصیبت شوری آب. چرا چنین شد؟ چون خود را همه چیزدان می دانستیم و با پرسش به طرف موضوع نرفتیم.