«پدری دیدم دفتر از دست پسر کوچکش درآورد و گفت پول ندارم بخرم.» فروشنده قدیمی جلوی مغازه کوچکش راه می رود و با اولین سوال من در مورد قیمت ها به زمین و زمان فحش می دهد و از کم شدن مشتری ناله می کند. امسال در آستانه مهرماه و بازگشایی مدارس اوقات لوازم التحریر فروش های بازار بین الحرمین تهران حسابی تلخ است. بازاری بی رونق و گران که خریداری ندارد. این روزها از شور و هیجان کودکان کلاس اولی که خوشحال با بغلی پر از دفتر رنگی از بازار بیرون می آمدند خبری نیست. اما تا بخواهید پر از پدر و مادرهایی است که با چشمانی نگران برای خرید تک تک اجناس بارها قیمت می گیرند تا ارزان ترین را بخرند؛ این پاک کن چند؟ این مداد چند؟ این دفتر چهل برگ چند؟