آرشیو سه‌شنبه ۱۳‌شهریور ۱۳۹۷، شماره ۴۱۷۵
صفحه آخر
۱۶
شلیک از فاصله نزدیک

پاس گل و دروازه خالی

سید عبدالجواد موسوی

خب کاملا طبیعی است عده ای از پلاکاردی که یک روحانی جوان در مدرسه فیضیه به دست گرفته بود داستان ها بسازند و بگویند در مملکتی که یک نفر آشکارا رییس جمهور را تهدید به قتل می کند چگونه می توان کاری از پیش برد. نمی شود که شما به عنوان جناح رقیب پاس گل بدهید و رقیب تان به جای گل زدن، بر و بر به شما نگاه کند و فرصت طلایی پاس گل و دروازه خالی را از دست بدهد. توقع بیجایی است. تهدید کرده اید و حالا که قانون کاری به کارتان ندارد دست کم تاوان سیاسی اش را در فضای افکار عمومی پس بدهید. کلا این دوستان تهدیدکننده خیلی بامزه اند. حجاریان را هم که با گلوله زدند آشکارا داشتند تقصیر را به گردن دوستان خود حجاریان می انداختند و می گفتند خودشان، خودشان را با گلوله زده اند که مظلوم نمایی کنند. به یاد دارم سر حمله به عبدالله نوری و مهاجرانی در نمازجمعه هم همین را می گفتند. صراحتا گفتند: آنها چرا از آن یکی در نیامدند و از دری وارد شدند که مردم وارد می شوند و بعد هم از لبخند و رفتارشان معلوم بود که این برنامه را خودشان طراحی کرده اند. یعنی به دوستان شان گفته اند بیایند و انگشت یکی از آنها را بشکنند و فک آن یکی را پایین بیاورند تا بتوانند از این فضا علیه رقبای خودشان سوءاستفاده کنند. من نمی گویم خدای ناکرده این دوستان متعهد ما دروغ می گویند. احتمالا درست می گویند. یعنی احتمالا جلایی پور با گلوله زده به شقیقه حجاریان. ماجرای نماز جمعه هم زیر سر شمس الواعظین بوده. اما بالاغیرتا حالا که دوستان ما می دانند رقبای شان این قدر اهل سوءاستفاده اند چرا خودشان گزک دست این ها می دهند؟ باز خوب شد این دفعه نگفتند این روحانی پلاکارد به دست از عوامل دولت اعتدال یا اصلاح طلب نفوذی است. خدا آخر و عاقبت همه مارا ختم به خیر کناد!