عادت کردن به امور، می تواند به تغییرات عمده و البته آرام و نامحسوس بینجامد. یعنی اگر جلوی چشم ما فساد و بدی و بی ادبی و بی تربیتی شکل بگیرد و ما رفته رفته حساسیت و توجه خود را به این قبیل امور از دست بدهیم، همه اینها مبدل به اموری عادی و طبیعی می شوند و به آنها هم عادت می کنیم و تبدیل به جزیی از زندگی روزمره می شوند. مثلا در روزگار نه چندان دور وضعیت معماری در شهرها و روستاها این گونه نبود، مردم به ظاهر خانه های شان اهمیت می دادند. برای چشم انداز خود و دیگران ارزش و احترام قائل بودند. اگر نمای خانه از آجر معمولی هم ساخته می شد، سردر خانه را با چند کاشی و کتیبه زینت می دادند. اما رفته رفته سودجویان