فوتبالیست هایی که می خوانند، سینماگرانی که سودای فوتبالیست شدن دارند، خواننده هایی که عاشق سینما هستند و بازیگرانی که کنسرت می دهند. بازار هنر در ایران پر است از مصداق های اینچنینی. البته بیشتر فعالیت های بیرون از حوزه تخصصی این افراد جدی نیست و مثل یک هوس، زودگذر است و خیلی زود آنها را به این نتیجه می رساند که به قول معروف «این کاره» نیستند. اما استثناهایی هم در این میان وجود دارد. هستند بازیگرانی که اتفاقا قواعد خواندن می دانند و حتی اغراق نیست بگوییم در موسیقی توانایی بیشتری نسبت به سینما دارند یا بسیاری از بازیگرانی که دست به قلم شده اند و داستان نوشته اند و اتفاقا کارهای خواندنی خلق کرده اند. اشکان خطیبی را شاید بتوانیم یکی از این افراد بدانیم.