داستان ارادت ما به حسین علیه السلام گفتنش سهل و ناممکن است یعنی، فهمیدنش آسان و توضیحش برای دیگران سخت و برای غریبه ها ناممکن. از کجا شروع شده را نمی دانم. شاید زمانی که گل آدم را سرشتند، خوبی حسین را به خاکش آمیختند و شاید آب گل آدم، اشک ملائکه برای حسین بود که این گونه عشقش دین و مذهب نمی شناسد و نامش را هرکه شنید، دلش لرزید و اشکش به اختیار نبود. و حتما گل شیعیان از گل اهل بیت است(1)، که دست از دست حسین رها نمی کنند. آنکه فرمود: «إنی اعلم ما لاتعلمون»(2) شاید نشان از این بود که آن هنگام خدا هوای حسین کرده بود که دل آدمیان هوایی حسین شده است. نمی دانم و نمی خواهم به چیزی جز او بیندیشم و می