بهروز غریب پور، کارگردانی که سال هاست برای حفظ گونه های سنتی تئاتر کشورمان از خطر فراموشی تلاش کرده این روزها در تدارک به روی صحنه بردن اپرای عروسکی دیگری به نام «اپرای عشق» است.

این هنرمند صاحب سبک عرصه هنرهای نمایشی در این کار هم تاکیدش بر ادبیات کلاسیک فارسی است، او این بار به سراغ عطار و داستان عشق «شیخ صنعان به دختر ترسا» رفته است. داستانی که به گفته غریب پور آنقدر منحصر به فرد است که به داستان عاشقانه «دکتر فاستوس و مارگارت» در نمایشنامه «فاوست گوته» تنه می زند، هر چند که حتی از جهاتی این داستان عطار را از آن بالاتر می داند.

به گفته این مدرس کهنه کار تئاتر، اپرای این نمایش تنظیم شده و هم اکنون ساخت عروسک، طراحی صحنه و ساخت موسیقی اش آغاز شده است. بر اساس برنامه ریزی ها این اپرای عروسکی طی یکی-دو ماه آینده و در پاییز به روی صحنه خواهد رفت.

غریب پور سال ها تلاش کرد تا این باور غلط را تغییر دهد که نمایش عروسکی تنها خاص کودکان نیست، از سویی او نخستین کسی ست که اپرا، بخشی از هنر موسیقی که حتی قبل از انقلاب هم مقاومت هایی درباره آن در کشورمان وجود داشته را با موسیقی ایرانی و خواندن در دستگاه ها و ردیف های آوازی ایرانی آن هم در تلفیقی با هنر تئاتر بیامیزد.

تلفیقی که در ابتدای راه قدری محال به نظر می رسید، اما او موفق شد و حالا از این استاد دانشگاه و کارگردان کهنه کار تئاتر به عنوان مبدع اجرای این گونه نمایشی-موسیقایی در کشورمان یاد می کنند. نخستین نمایشی که به این شیوه به روی صحنه برد، اپرای «رستم و سهراب» در تالار فردوسی و به سال 82 است؛ غریب پور سال 87 هم موفق به اجرای «اپرای عاشورا» به عنوان نخستین اپرای ملی ایران شد.