کوچک که بودم و این موقع های سال و نزدیک مدرسه، آنقدر برای خرید کیف و کفش و مانتو و شلوار ذوق داشتم که هر روز را تا روز موعود می شمردم. روز خرید هم که دیگر جای تعریف ندارد که چه حال و هوایی داشتم. تازه اصل ماجرا بعد از خرید شروع می شد که به خانه می رسیدم. هر روز تقریبا دو سه بار مانتو و شلوار و کفشم را می پوشیدم و به اصطلاح در خانه رژه می رفتم و تا رسیدن اول مهر لحظه شماری می کردم، اما مگر تمام می شد این روزهای انتظار؟ حالا خیلی از آن سال ها گذشته، اما هنوز هم نزدیک مهر که می شود همان حال و هوا را دارم و کلی به حال دانش آموزان غبطه می خورم. اما این روزها با توجه به تنوع محصولات و کالاهایی که در بازار وجود دارد، خرید کردن دشوارتر شده و گاهی خانواده ها را سردرگم می کند. علاوه بر این، موقع خرید باید به جنس و کیفیت جنس هم توجه داشت تا سلامت دانش آموزان به خطر نیفتد.