با استقلال تمدید نکرد، تلاشش را کرد تا سرانجام لژیونر شد و به بلژیک رفت؛ به شارلوا. همان زمان باور خیلی ها این بود که امید جوان است و در بهترین سن لژیونر شده است.

به همین دلیل این انتقال بزرگ ترین اتفاق ممکن برای زندگی ورزشی اش خواهد بود و بدون شک نورافکن چند سال دیگر بازیکنی پخته می شود که می تواند خدمات زیادی را به فوتبال این مملکت بکند. چپ پای استقلال، وقتی پیشنهاد شارلوا به دستش رسید، تعلل نکرد و بی درنگ پای قرارداد با این باشگاه را امضا کرد؛ قراردادی دو ساله که البته ارزش مالی آنچنانی نداشت. او می خواست همان راهی را برود که کاوه رضایی رفته بود. اما داستان کاوه و پستی که او بازی می کرد، زمین تا آسمان با امید فرق داشت.