قلب به درد می آید. چهره درهم کشیده می شود و احساس تلخ و دردناکی را تجربه می کند. هر آن کس که می شنود کودک یا نوجوانی به سرطان مبتلا شده. فرقی نمی کند بچه مبتلا فرزند خودمان باشد یا دیگری، مشاهده کودک بیمار و تلاش او برای پذیرش و تحمل درد سخت است. کوچولوهای نازنینی که تازه می خواهند طعم بازی، شادی و خنده را بچشند اما به جای آن مجبور هستند تا در راهروی بیمارستان تردد کنند و منتظر دریافت سلول های جدید بمانند به این امید که بار دیگر بتوانند طعم بازی و خنده های کودکانه را تجربه کنند. برخلاف گذشته که تنها راه دریافت این سلول ها مغز استخوان بود، امروزه این سلول ها از طرق دیگر همچون «خون بند ناف» و