بعد از نماز صبح تازه خوابیده ام. آلارم گوشی ام بیدارم می کند. هزار کیلو ام. خوابم می آید. ناچارم بلند شوم تا بدنم مهیای عمودی شدن باشد. گوشی را بر می دارم و آلارم را خاموش می کنم. نت گوشی را روشن می کنم. طبق معمول اول توییتر، دوسه توییت نخوانده توییتی می خوانم از دوست خبرنگاری با #حمله_تروریستی_اهواز... دلم هری می ریزد. روی هشتگ کلیک می کنم و اولین عکس را می بینم. توی دلم اناری پاره می شود. قلبم ضربان می گیرد. دنبال عینکم می گردم. عکس ها را یکی یکی می بینم، باید روی پسندیدم بزنم؟ سربازی در خون غلتیده را؟ باید بپسندم پیکر نحیف پسر بچه ای را روی دست یک سرباز یگان موزیک؟