ماریو بارگاس یوسا، نویسنده اهل کشور پرو، یکی از نویسندگان نام آشنا در کشور ماست. نویسنده آثار بزرگی چون «گفت وگو در کاتدرال، زندگی واقعی آلخاندرو مایتا، سوربز، سال های سگی و...» را پیش از انتشار کتاب «سردسته ها» به عنوان یک رمان نویس می شناختیم که تمایلی به نوشتن داستان کوتاه ندارد اما علاقه مندان آثار این نویسنده به همت آرش سرکوهی با وجه دیگری از جهان نویسندگی او آشنا شدند. نکته جالب توجه در این میان، شجاعت یک مترجم در برگردان این داستان ها، آن هم پس از ترجمه اغلب آثار این نویسنده توسط چند مترجم زبردست کشوربود. مجموعه داستان سردسته ها ظاهرا اولین کتاب یوساست و آنگونه که از حال و هوای آثار پیداست، او در تک تک کارهای کوتاهش، سایه نویسنده ای چون«خوان رولفو» به خصوص در داستان هایی چون «کرجی، ملاقاتی و برادرکوچک» را بالای سر خود احساس می کند.

مجموعه داستان سردسته ها را می توان به عنوان یک معبر عبور به سوی جهان داستانی یوسا مورد ارزیابی قرار داد و رگه های موثر از آثاری بزرگ که بعدها آفرید را لابه لای شان جست وجو کرد: موضوعی که می تواند دستمایه تحقیقی مفصل پیرامون شناخت هرچه بیشتر نویسنده پرویی قرار گیرد. خوبی مجموعه داستان سر دسته ها این است که ترس مخاطب از آثار قطور و بعضا دارای ریشه های سیاسی نویسنده را از بین می برد و حتی خواننده مبتدی داستان را هم راضی نگه می دارد و از سوی دیگر موید این نکته غیر قابل انکار هم هست که حتی نویسنده ای در حد و اندازه یوسا هم به هرحال از جایی شروع کرده و ممکن است مخاطب داستان شناس و سخت گیر را آنچنان که باید و شاید اقناع نکند زیرا این اثر، اثری برآمده از ذهنیت یک نویسنده بیست و سه ساله است که هنوز راه و رسم اصلی خود درعالم نوشتن را آنگونه که باید و شاید پیدا نکرده. البته این را هم باید گفت که توجه به ذهنیت نویسندگی یوسا، حتی درهمان دوران جوانی هم توجهی ویژه محسوب می شده زیرا نویسنده به خاطر نوشتن همین اثر موفق می شود جایزه ای معتبر را در کشور خود دریافت کند.