می توان گفت آواز خواندن در حمام یکی از راه های سهل الوصول محک استعداد موسیقی است که هر کسی در خلوت خود بارها و بارها طبع خود را در آن آزموده. جدا از خلوت و تنهایی که در حمام میسر می شود و به آدمی جسارت می دهد، اکوی ایجاد شده ناخواسته نیز صداها را آنچنان تقویت می کند که انگاری در میکروفن می دمد. اگر آمار درستی در دسترس بود و توان شنفتن، شاید می شد این شیوه آوازخوانی در حمام را در زمره مهم ترین و تاثیر گذار ترین اتفاقات موسیقی در سطح جهان قلمداد کرد: چه بسا که بسیاری از کارهای جاودان تاریخ موسیقی ایران و جهان، سنگ بنایش زیر دوش گذاشته شده باشند اما این شیوه به خاطر جوهر وجودی اش فقط در خلوت شخص رخ می دهد.