وقتی خبرنگار حوادث بودم بیشتر با این موضوع مواجه بودم که خبر حادثه وقتی مربوط به وقوع آن باشد داغ است و وقتی کار به مراحلی چون محاکمه و مجازات می رسد عملا از جذابیتش کاشته می شود. ابتدا گمان می بردم که موضوع به بخش حوادث و جنس حادثه ها مربوط است. برای مثال وقتی خبر جنایتی نظیر قتل برای انتشار آماده می شد با توجه به ویژگی هایش می توانست تیتر اصلی صفحه حوادث و روزنامه هم قرار بگیرد. اما وقتی عامل جنایت دستگیر و محاکمه می شد و همین طور وقتی مجازاتش اعمال می شد عملا دیگر خبر اول یا تیتر اول محسوب نمی شد. مقوله حوادث در روزنامه نگاری آثار و تبعاتی دارد که می تواند پیام هایی به جامعه منتقل کند. بنابراین بسیار اهمیت داشت که از طریق پیگیری یک حادثه و نشان دادن روند دستگیری، محاکمه و مجازات، به مخاطب این پیام منتقل شود که مرتکب یا مرتکبان به سزای کار خود رسیده اند. اما در بخش های دیگر روزنامه نگاری این روند کمتر ملموس است. در تجربه پیگیری مشکل کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه نیز انتظار ما این بود که با پیگیری و به سرانجام رسیدن مطالبات کارگران سطح موضوع را در حد اولویت اول نگاه داریم و بازخوردی به همان تناسب که خبر اعتراض کارگران را منتشر کردیم دریافت کنیم. اما چنین نشد. حال با این پرسش اصلی مواجهیم که آیا فقط اخبار با محتوای منفی برای مخاطب و ناظران جذاب است؟