در دهه های اخیر، چین حریف یا خصم یا مخالف نظم پساجنگ نبوده است؛ چین درباره هژمونی آمریکا و نه مفهوم نظم قاعده محور تجدیدنظرطلب بوده است. در حقیقت، تاریخ و فرهنگ استراتژیک چین عموما با ایده نظام قاعده مند همدل بوده است. «راندال شولر» و «شیایو پو» آنچه چین در آن دخیل است را به منزله «مقاومت قانونی» در برابر نظم آمریکایی توصیف و تعریف می کنند. استدلال آنها این است که دولتی که چنین استراتژی ای را دنبال می کند: «به دنبال واژگون ساختن نظم نیست، بلکه فقط به دنبال کسب شناسایی حقوق و پرستیژ خود در چارچوب سیستم بوده و می خواهد موقعیت بهتری برای خود به عنوان کارگزار قدرت در میزهای مختلف چانه زنی بین المللی