فساد مالی پدیده ای دیرینه است که اصولا ریشه کن کردن کامل آن امکان پذیر نیست؛ اما نهادهای بین المللی و دولت های مسوولیت پذیر تلاش می کنند میزان آن را تا حد امکان کاهش دهند و هزینه اقدامات فساد آلود را بالا ببرند. موضوع نگران کننده این است که در سال های اخیر میزان کلی فساد مالی افزایش یافته و یک دلیل این وضعیت، پیچیده شدن روش های مورد استفاده از سوی عاملان فساد مالی از جمله مقامات حکومتی یا شرکت های انحصارطلب است.

کارشناسان معتقدند مبارزه با فساد مالی مستلزم همکاری حکومت، سازمان های مردمی مستقل، رسانه ها و عزم سیاسی است و بدون حرکت در مسیر شفافیت تمامی رویه ها و عملیات های دولتی، مبارزه با فساد امکان پذیر نیست.

در کشورهایی که رسانه های مستقل ندارند یا بیان واقعیت ها در آن کاری خطرناک است، میزان فساد مالی به سرعت افزایش می یابد. کشورهای عرب منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا مثال های خوبی از این وضعیت هستند. رتبه کشورهای یادشده در شاخص فساد مالی در سال های اخیر بدتر شده است.

دولت ها در اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور باید به تبعات فساد مالی و پولشویی بر اقتصاد کشور توجه کافی داشته باشند و از هیچ بهانه ای برای نادیده گرفتن این دو معضل بزرگ استفاده نکنند. همچنین ضروری است دولت ها در اقتصادهای توسعه یافته مقررات موثرتری برای نظارت بر نهادهای مالی کشور خود تدوین کنند. واقعیت این است که بانک ها و موسسات مالی بزرگ در این کشورها در پولشویی و فساد مالی نقش دارند.

در مطالب حاضر به وضعیت فساد مالی در جهان، تاثیرات منفی آن بر رونق و توسعه اقتصادی، روش های مبارزه با فساد و نیز وضعیت پولشویی در جهان اشاره شده است.