یکی از مشکلات در زمینه مصرف موز، ماندگاری پایین آن است. موز جزو میوه های فرازگراست یعنی بعد از چیده شدن، هنوز هم فرآیند رسیدن آن ادامه می یابد. به همین دلیل در صورتی که شرایط نگهداری آن کنترل نشده باشد، بسرعت نرم شده و بافت خود را از دست می دهد. در ادامه به ذکر برخی نکات در این زمینه می پردازیم.

سعی کنید در زمان خرید موزهایی را انتخاب کنید که انتهای آنها سبز باشد.

موزها نیمه رسیده را در دمای محیط قرار دهید و از نگهداری موزهایی که کاملا نرسیده اند، در دمای بالا اجتناب کنید. قبل از رسیدن کامل موزها آن را در یخچال قرار ندهید. این روش اثر معکوس دارد و رنگ موز خیلی سریع تر قهوه ای می شود.

موزها را از ساقه جدا کرده و انتهای ساقه تک تک آنها را با پلاستیک یا فویل بپوشانید به این ترتیب میزان اکسیژن رسانی به ساقه محدود شده و رسیدن کند می شود.

از نگهداری موز در کنار سایر میوه و سبزیجات اجتناب کنید. گیاهان به طور طبیعی گازی به نام اتیلن آزاد می کنند که این گاز فرآیند رسیدن را تسریع می کند.

موزها را در ظرف یا کیسه پلاستیکی نگهداری نکنید چرا که اتیلن متصاعد شده خارج نشده و وجود آن در هوای اطراف موز روند قهوه ای شدن پوسته تسریع می شود.

فقط زمانی که موزها کاملا رسیده و زرد شدند آنها را در یخچال نگهداری کنید.

در صورتی که پوست موز کاملا قهوه ای شده به معنی این نیست که موزها قابل مصرف نیستند. بلکه موز ممکن است حتی در این شرایط هنوز طعم و بافت خود را حفظ کرده باشد.

در صورتی که قصد دارید موز را پوست بکنید، آن را در ظرف در بسته در یخچال نگهداری کنید تا سرعت قهوه ای شدن آن کاهش یابد. نگهداری تکه های موز در فریزر سرعت قهوه ای شدن را بیشتر کاهش می دهد، اما موزهای منجمد بلافاصله قابل خوردن نیستند.

روی سطح موزهای پوست گیری شده با برس، لیمو یا آب لیمو بزنید (یا آب آناناس، پرتقال و سیب) تا رنگ موز در مدت بیشتری حفظ شود. می توانید از محلول رقیق سرکه به مدت

3-2 دقیقه نیز استفاده کنید. در صورت عدم دسترسی به آبمیوه و سرکه، می توانید یک قرص ویتامین C را در آب ریخته و موز پوست کنده را به مدت حداکثر 30 ثانیه در آن قرار دهید.

موزهای خیلی رسیده یا قهوه ای و نرم را برای تهیه کیک، شیرموز یا اسموتی استفاده کنید.