دستگاه لنفاوی در بدن مسؤول پاکسازی بوده و برای این منظور دارای شبکه ای از لوله ها و گره هاست که به آنها رگ ها و گره های لنفی گفته می شود. گره های لنفی در واقع محل تجمع سلول های دفاعی بدن هستند. به این ترتیب مشخص است که هر وقت کار دفاعی بدن زیاد می شود این گره ها ورم می کنند و گاه دردناک و آزاردهنده می شوند. جالب این که ما در شرایط عادی متوجه گره ها و رگ های لنفی نشده و فقط در زمان تورم و بزرگی این بافت ها متوجه آنها می شویم.

عفونت های مختلف و حتی جراحت های کوچک پوستی یا زیرپوستی می توانند بزرگی گره های لنفاوی را ایجاد کنند و بیمار در بسیاری موارد نگران شده و به پزشکان مختلف از جمله فوق تخصص غدد مراجعه می کند. گرچه بزرگی و تورم اجزای سیستم لنفی ارتباطی به فوق تخصص غدد ندارد، ولی به هر حال متخصص بیماری های داخلی به اجبار باید به همه بیماری ها اشراف نسبی داشته باشد و بیماران را راهنمایی کند.

عفونت های حلق و حنجره در بسیاری موارد، موجب بزرگ شدن گره های اطراف گردن می شوند. شایع تر از اینها عفونت های دهان و دندان است. هرگونه عفونت میکروبی دهان و دندان می تواند باعث بزرگ شدن گره های لنفی در منطقه زیر فک ها شود. بیمار در بسیاری موارد نگران می شود و به پزشکان مختلف از جمله فوق تخصص غدد مراجعه می کند. گره های لنفاوی زیر بغل نیز در اثر عفونت های دست و سینه بزرگ می شوند. گاهی برخی بیماری های میکروبی یا بعضی ویروس ها می توانند گره های لنفی مناطق وسیعی از بدن را متورم کنند. به عنوان مثال تب مالت، سل و ویروسی به نام سیتومگال توانایی وسیعی در ایجاد تورم گره های لنفی دارند.

از جمله بیماری هایی که باعث بزرگ شدن گره های لنفی می شوند، بدخیمی ها هستند. البته توجه به این نکته بسیار مهم است که این بیماری ها به عنوان علت بزرگی غده های لنفی بسیار کمیاب هستند و در مقابل، بیماری های خوش خیم خیلی شایع هستند.

برخی بدخیمی ها مثل بدخیمی دستگاه لنفاوی و سلول های سفید خون موجب بزرگی گره های لنفی در خیلی از قسمت های بدن می شوند. این در حالی است که بدخیمی های اندام های خاص موجب بزرگی غده ها در مناطق خاص می شوند. به عنوان مثال بدخیمی های سینه باعث بزرگی گره های زیر بغل می شوند و بزرگی گره های گردن در اثر بدخیمی حنجره و تیروئید رخ می دهد.