فارغ از خبر تلف شدن پنج راس گورخر یا خبر تلف شدن یک قلاده پلنگ، علاقه مندم درباره موضوع اجرای طرح هایی مانند جابه جایی گونه های حیات وحش به صورت کلان تر نکاتی را اشاره کنم. فرآیندهایی مانند تکثیر در اسارت، جابه جایی گونه های حیات وحش، مدیریت و دستکاری جمعیت های حیات وحش جزو فرآیندهایی مرسوم در تمام نقاط جهان است. البته این فعالیت ها در همه کشورها با ریسک های بالا همراه است. هر سازمان، نهاد و کارشناسانی که دست به جابه جایی جمعیت های حیات وحش می زنند یا اقدام به تکثیر گونه ها در اسارت می کنند، حتما اطلاع دارند این کارها بسیار پرریسک هستند. اگر به تجربه تاریخی مان نگاه کنیم، نمونه های مختلفی از