درست است که لارستان دومین خیابان فرعی در جنوب غربی خیابان استاد مطهری- تخت طاووس سابق است. اما لارستان خیابان نیست. بیشتر از یک خیابان است. به کوچه یا محله بیشتر می خورد تا خیابان. سری به کوچه های این خیابان که بزنیم آپارتمان های به جا مانده دهه پنجاه- دهه طلایی معماری تهران- با تمام کهنگی شان چشم نوازی می کنند. آن راه پله های بیرونی که با رفت و آمد اهالی و مهمان ها، کوچه و محله را صمیمی تر و زندگی را گرم تر می کردند، هنوز هم روح خانه و خانواده را در کوچه تزریق می کنند. در لارستان هنوز مفهومی به نام اهل محله وجود دارد و سلام و احوالپرسی های قدیمی همسایه ها امری رایج و عادی است. بماند که در شمال