راهپیمایی فضایی یکی از خطرناک ترین عملیاتی است که فضانوردان در فضا انجام می دهند. فضانوردان با اهداف مختلفی همچون تعمیر فضاپیما یا ایستگاه فضایی، نصب یک قطعه در بخش بیرونی ایستگاه و… راهپیمایی فضایی می کنند.از آغاز عصر فضا تاکنون فضانوردان برای ایمن ماندن از خطرات حضور در فضای آزاد کیهانی، لباس فضایی مخصوصی به تن می کند. این لباس از آنها در برابر تشعشعات خطرناک خورشیدی و کیهانی، اختلاف دمای شدید در محیط فضا، سنگ ریزه های سرگردان و… محافظت کرده و هوا و فشار لازم برای زنده ماندن آنها را تامین می کند.با تمام اینها انجام هر راهپیمایی فضایی با ریسک هایی همراه است و گویی یک انسان بی دفاع را به پشتوانه تنها یک لباس فضایی به دل محیط خشن فضا می فرستیم. در چنین شرایطی اشتباهی کوچک می تواند به قیمت جان فضانورد تمام شود.از این رو یک شرکت آمریکایی موسوم به جنسیس در دو سال گذشته در حال طراحی و ساخت نمونه منحصر به فردی از یک فضاپیمای یکنفره است که از آن می توان در عملیات راهپیمایی فضایی و گشتزنی در محیط پیرامون ایستگاه های فضایی در مدار زمین و حتی در آینده در سفرهای فضایی انسان به ماه و مریخ استفاده کرد.البته ایده ساخت چنین فضاپیمایی به دهه 1330 شمسی/ 1950 میلادی و در داستان هایعلمی-تخیلی برمی گردد. حتی نخستین فضاپیماهای ساخت بشر در آغاز عصر فضا نیز فضاپیماهایی یک نفره بوده اند. اما مهندسان شرکت جنسیس به دنبال آن هستند تا فضاپیمایی را بسازند که بتوان از آن به جای لباس فضایی در راهپیمایی ها استفاده کرد.در این طرح فضانورد کافی است با لباسی معمولی - شبیه آنچه در خانه یا محیط کار می پوشیم -وارد این فضاپیما شده و روی صندلی بنشیند. سپس به کمک موتورهای کوچکی که در بخش های مختلف فضاپیما تعبیه شده از ایستگاه جدا شده و آزادانه در فضای آزاد کیهان حرکت کند. بازوهای رباتیک متصل به فضاپیما و سایر عملگرهای کنترلی به فضانورد این امکان را می دهد براحتی به ماموریت خود برای نصب تجهیزات یا انجام تعمیرات مشغول شود.پیش بینی می شود نسخه اولیه و پروازی فضاپیمای تک نفره جنسیس تا سال 1399/ 2020 برای ارسال به ایستگاه فضایی بین المللی و انجام آزمایش های اولیه آماده شود.