نیم قرن قبل، تاریخ ایران صدای بزرگمردی را ثبت کرد که او برای استقلال کشور فریاد جگرخراش سر داد و پرچم عزت ملت ایران را در غربت سکوت رجال سیاسی آن روزگاران و سکوت احزاب چپ و راست یک تنه به دوش گذاشت.

در آن ایام 40 هزار مستشار آمریکایی در ایران حضور داشتند که بر مقدرات ارتش حاکم بودند.

دولت منحوس و فاسد پهلوی در ازای اخذ یک وام 200 میلیون دلاری خود را متعهد می دید که مصونیت قضائی مستشاران آمریکایی را به عنوان یک قانون تصویب کند.

حسنعلی منصور به عنوان نوکر سرسپرده صهیونیست ها در ایران این ماموریت را به عهده گرفت. او از افشای کاپیتولاسیون وحشت داشت چون می دانست خیانت به ملت است و داغ این مصوبه تا ابد بر پیشانی دولت ایران می نشیند.

منصور به جرم اهانت به امام راحل و تصویب کاپیتولاسیون و همچنین تبعید امام امت از سوی فرزندان شجاع ملت بزرگ ایران به درک واصل شد.

از آن روزگار نام هیئت های موتلفه اسلامی بر سر زبان ها افتاد. شهیدان والامقام محمد بخارایی، محمدصادق امانی، رضا صفارهرندی و مرتضی نیک نژاد به عنوان قهرمانان ملی شناخته شدند چرا که آنها هزینه خیانت به اجانب را با شلیک گلوله به گلوی حسنعلی منصور پرداختند.

فریاد آزادیخواهی ملت و تضمین استقلال و عزت ملت ایران از دهان کسی به گوش جهانیان می رسید که یک مرجع تقلید، یک سیاستمدار شجاع و یک حکیم الهی بود.

امام خمینی (ره) که در واقعه 15 خرداد ضرب شست ملت و روحانیت را به شاه و درباریان فاسدش نشان داده بود، این بار با قدرت بیشتری تازیانه فریادهای خود را بر سر شاه فرود می آورد.

بخش هایی از این فریادها به شرح زیر است:

بیرق سیاه بر سر خانه ها و بازارها بزنید، عزت ما را پایکوب کردند. عظمت ایران از بین رفت.

دولت ایران خودش و استقلال کشور را فروخت. اگر شاه ایران یک سگ آمریکایی را زیر بگیرد او را بازخواست می کنند اما اگر یک آشپز آمریکایی شاه ایران را زیر بگیرد حق تعرض به او را ندارد.

آقایان من اعلام خطر می کنم، ای ارتش ایران، ای سیاسیون ایران، ای علمای ایران من اعلام خطر می کنم.

استقلال ما را بفروشند ما ساکت باشیم.

والله گناهکار است کسی که داد نزند. ای علمای اسلام به داد اسلام برسید.

امام امت با تشریح موضوع کاپیتولاسیون و آنچه در مجلس و دولت گذشته بود در مورد تصویب الحاق ایران به کنوانسیون وین به تفصیل سخن راند و در پایان فرمودند؛ ما قانون کاپیتولاسیون را قانون

نمی دانیم. ما این مجلس را مجلس و این دولت را دولت نمی دانیم. اینها خائن اند. اینها خائن به کشورند.

امام عظیم الشان داغ خیانت را بر پیشانی دولتمردان دربار پهلوی زد و به همین خاطر شاه ملعون، امام امت و ولی فقیه زمان را به جرم استقلال خواهی و آزادیخواهی به ترکیه تبعید کرد و رژیم مسیری را رفت که جز بن بست و فروپاشی نبود.

14 سال بعد مردم با مشت های گره کرده و با فریادهای الله اکبر رژیم سرسپرده شاه را ساقط و به خیانت های دولتمردان وطن فروش پایان دادند.

امام راحل به عنوان یک فقیه عادل نمی توانست بر اساس «قاعده فقهی نفی سبیل» به شاه اجازه این خیانت را بدهد.

تجربه کاپیتولاسیون نشان داد ما باید راه های نفوذ و سلطه کفار را به بهانه پیوستن به کنوانسیون های جهانی ببندیم.

ملت ما با افتخار آمریکا را از در بیرون کرد، اینک برخی نمی توانند بازگشت آنها را از طریق کنوانسیون های جهانی هموار کنند.

دقتی که مخالفان «اف ای تی اف» و لوایح چهارگانه دولت نشان دادند این است که آنها دغدغه استقلال و عزت ملت را دارند.

پذیرش «اف ای تی اف» توسط آقای طیب نیا بدون تصویب مجلس یک خطای بزرگ و فاحش بود. پیوستن به کنوانسیون های جهانی دقت و مراقبت می خواهد. دقتی که استقلال کشور به خطر نیفتد و آزادی ملت مخدوش نشود.

خوشبختانه اواخر هفته گذشته رئیس دفتر رئیس جمهور گفت: اکشن پلنی که طیب نیا امضا کرده بود کنار گذاشته شد. معلوم است که موافقان «اف ای تی اف» هم از عواقب شوم پیوستن به این کنوانسیون ها بی اطلاع نیستند.

ملت ایران همواره مظهر فریاد آزادیخواهی در جهان است. ملت ایران اجازه نمی دهد سلطه اجانب به ویژه آمریکای جنایتکار از طریق پذیرش کنوانسیون های مشکوک دوباره برگردد.