کارل ریموند پوپر (1902-1994) بی تردید از بزرگ ترین فیلسوفان قرن بیستم است که در زمینه هایی مانند فلسفه علم و فلسفه سیاست صاحب نظریات بدیع و تاثیرگذاری است. او در سال 1902 در وین چشم بر جهان گشود و در فضایی کاملا فرهنگی و سرشار از کتاب، نشو و نما کرد. بنا بر سخن او در زندگی نامه خودنوشتش، «کتاب ها پیش از آنکه بتوانم آنها را بخوانم، قسمتی از زندگی من بودند»1. وی در دانشگاه وین ریاضیات، روان شناسی، فیزیک و فلسفه آموخت و پایان نامه دکتری خود را با عنوان «درباره مسئله روش در روان شناسی تفکر» ارائه کرد. پوپر در ضمن تحصیل، کار هم می کرد. او زمانی شاگرد قفسه سازی و مدتی هم مددکار اجتماعی کودکان بی سرپرست