فضل بن شاذان نیشابوری می گوید درباره ضرورت مدیریت از امام رضا(ع) شنیدم که فرمود: «انا لانجد فرقه من الفرق و لامله من الملل بقوا و عاشورا الا بقیم و رئیس لما لابد لهم منه فی الامر الدین و الدنیا» به درستی که ما در بررسی احوال بشر هیچ گروه و فرقه ای را نمی یابیم که در زندگی موفق و پایدار باشد مگر به وجود سرپرستی که امور مادی و معنوی(دین و دنیای) آنان را مدیریت نماید، (1) هیچ مکتبی به این روشنی اهمیت مدیریت و رهبری را بیان نکرده که سعادت و پایداری یک ملت را در زندگی دنیوی و امور دینی مرهون آن بداند. آن حضرت در جای دیگر در سخنی جالب، والی مسلمین و مدیر امت مسلمان را به ستون خیمه تشبیه کرد و فرموده اند: اما علمت ان والی المسلمین مثل العمود فی وسط الفسطاط من اراده اخذه، آیا نمی دانی که والی مسلمانان همچون ستون میان خیمه است(که اولا تمام بار سقف بر روی آن استوار است و ثانیا مانند نقطه مرکزی دایره شعاعش نسبت به همه جوانب یکسان است) به طوری که هر کس در هر زمان و از هر طرف که اراده کند به او دسترسی خواهد داشت. (2) امام اگرچه شرط غلبه بر مشکلات را توفیق الهی می داند ولی تاکید می نماید این باور کفایت نمی کند و باید مدیر برای حل دشواری ها تلاش کند: من سال التوفیق و لم یجتهد فقد استهزء بنفسه؛ (5)

کسی که توفیق از خداوند بخواهد ولی تلاش و کوشش نکند(که بر ناهمواری ها غلبه یابد) خود را مورد استهزاء قرار داده است. (3)