در سیاه بازی تئاتر سنتی خودمان، «سیاه» با تکرار سوال «چرا نمی خندی؟» ارباب قدرتمند خود را دست می اندازد و باعث خنده دسته جمعی تماشاچیان با یکدیگر می شود. از دید مغزپژوهان امروز نیز خنده سالم برای جامعه ای انسانی، وقتی که به عنوان حربه ای علیه مصائب و مشقات روزگار و زورمندان ستم پیشه به کار می آید، خنده ای با یکدیگر است نه خندیدن به دیگری. خندیدن به دیگری، موجب شقاق و گسستگی، نفاق، پراکندگی، فروپاشی، ازکف رفتن انسجام اجتماعی و فروپاشی می شود. خندیدن سالم و با دیگری، اجتماعی ترین واکنش انسانی است که عالی ترین دستگاه هیجانی و شناختی مغزمان را به هم مربوط می کند و راهی برای هماهنگی و تنظیم هارمونیک