صدور پروانه ساخت در ابتدا یک حسن برای دولت داشت: ایجاد یک گلوگاه برای نظارت حداقلی در مرحله فیلمنامه تا در صورت مشاهده کارهای مشابه به سازندگان آثار ساخت اثری مشابه اطلاع رسانی و گوشزد شود اما شرح وظیفه پروانه ساخت به تدریج فراتر رفت و تبدیل به ممیزی شد که برای فیلمسازان تعیین تکلیف می کند چه چیز صلاح است ساخته شود و چه چیز نه. از سوی دیگر ترکیب شورای پروانه ساخت و نگرش های خاص هر شورا ممکن است تحت تسلط یک دولت تغییر کند. به هر حال آنها نمایندگانی از دولت و پیکره وزارت ارشاد هستند که آمال و آرزوها آنها را پیگیری می کنند و من سوال می کنم آیا آمال و آرزوهای وزارت ارشاد فعلی با دو دولت قبلی یکسان